-
1 yere vurmak
смеша́ть с гря́зью кого -
2 yere vurmak
v. stomp -
3 yerden yere vurmak
наноси́ть разли́чные уда́ры со всех сторо́н -
4 yerden yere vurmak
v. badmouth, chastise, cut up, slam -
5 kafayı yere vurmak
сымаджэ хъун -
6 yerden yere vurmak
to slam -
7 vurmak
vurmak <- ur> (-i -e) schlagen A an, auf, in A; einschlagen (z.B. Nagel in A); den Weg einschlagen zu, nach D, zugehen auf A; klopfen (z.B. Herz; an die Tür); schießen (auf einen Vogel), treffen A, abschießen A, erschießen A; fam multiplizieren (z.B. ikiyi dörde 2 × 4); krank machen A, schlagen auf A; fam einen heben; z.B. Arm sich (D) stoßen an D; Farbe auftragen auf A, anstreichen A; Kälte schaden (dem Obst); Licht dringen in A; im Lotto gewinnen, einen Treffer erzielen; Sonne direkt scheinen (ins Gesicht); MED Spritze geben D; Stempel setzen auf A;vur emri Erschießungsbefehl m;ateşe vurmak etwas aufs Feuer stellen;ayağını (güm güm) yere vurmak mit dem Fuß (heftig) aufstampfen;dışarıya vurmak nach außen dringen;dişleri birbirine vurmak mit den Zähnen klappern;-in ateşi başına vurmuş fig er/sie spinnt;sola vurmak (nach) links abbiegen;-i şakaya vurmak ins Lächerliche ziehen A;-e yama vurmak einen Flicken aufsetzen auf A;-i zincire vurmak in Ketten legen A;vur aşağı tut yukarı nach langem Feilschen;vur abalıya immer auf die Kleinen -
8 vurmak
(vurur)1) В, Д бить в разн. знач.; ударя́ть; хлеста́ть; стуча́тьçivi vurmak — забива́ть гвоздь
dişleri birbirine vurmak — стуча́ть зуба́ми
kapıya vurmak — стуча́ть в дверь
masaya vurmak — стуча́ть по столу́
2) В срази́ть, уби́ть3) В, Исх. ра́нитьonu kolundan vurmuşlar — его́ ра́нили в ру́ку
4) В стреля́ть; охо́титьсяkuşu vurmak — уби́ть пти́цу
5) В, Д броса́тьyere vurmak — уда́рить об зе́млю
6) В, Д ста́вить; класть; прикла́дыватьbir yere destek vurmak — ста́вить подпо́рку
damga vurmak — ста́вить печа́ть
7) В, Д надева́ть8) Д втыка́тьbıçak vurmak — втыка́ть нож
9) Д, Исх. направля́ться, брать направле́ниеsola vurmak — свора́чивать нале́во
yola vurmak — отправля́ться (пуска́ться) в путь
10) Д бить, проса́чиваться; пробива́ться, проника́тьdışına vurmak или dışarı vurmak — проступа́ть нару́жу, выявля́ться
dağlar suya vurdu — го́ры отража́лись в воде́
ışık dışarıya vurdu — свет прони́к нару́жу
11) Д прики́дыватьсяbilmezliğe vurmak — притворя́ться незна́ющим
12) В, Д превраща́ть во чтоişi şakaya vurmak — обрати́ть де́ло в шу́тку
13) В, Д умножа́ть14) бить (о часах)saat beşi vurdu — часы́ проби́ли пять
15) Исх. нажива́ться16) В добыва́ть; присва́ивать; гра́бить17) би́ться (о сердце, пульсе)18) сбива́ть, натира́ть (ноги и т. п.) -
9 vurmak
бить ударя́ть шлёпать* * *- ur1) -e врз. бить, уда́рить; нанести́ уда́рbaşına vurmak — а) бить по голове́; б) перен. уда́рить в го́лову
masaya vurmak — бить по столу́
tuşlara vurmak — ударя́ть по кла́вишам
elmaları dolu vurdu — я́блоки поби́ло гра́дом
2) -e стуча́тьcama vurmak — стуча́ть в окно́
soğuktan dişleri birbirine vuruyordu — он стуча́л зуба́ми от хо́лода
3) проника́ть, проса́чиваться, пробива́тьсяışık dışarıya vurdu — свет прони́к нару́жу
kalbinin temizliği çehresine vurmuş — его́ че́стность напи́сана у него́ на лице́
rüzgâr buraya vurmuyor — ве́тер сюда́ не проника́ет
4) -i срази́ть, уби́ть, застрели́тьayıyı vurmak — застрели́ть медве́дя
haydudu vurmuşlar — банди́та уби́ли
5) -i, -den тж. перен. ра́нитьonu kolundan vurmuşlar — его́ ра́нили в ру́ку
duvara boya vurmak — покра́сить сте́ны
tahtaya cıla vurmak — покрыва́ть ла́ком до́ску
yakı vurmak — прикла́дывать пла́стырь
damga vurmak — поста́вить печа́ть
bir yere destek vurmak — ста́вить подпо́рку
yama vurmak — положи́ть запла́ту
zincire vurmak — закова́ть в кандалы́
7) -i, -e умножа́тьikiyi dörde vurursak sekiz eder — е́сли помно́жить два на четы́ре бу́дет во́семь
8) -i, -e превраща́ть что во чтоişi şakaya vurmak — обрати́ть де́ло в шу́тку
9) -i, -e вонза́ть, втыка́ть, вса́живатьbıçak vurmak — втыка́ть нож
hastaya iğne vurmak — сде́лать больно́му уко́л
10) -i разг. присва́ивать; гра́бить11) -e вреди́ть, причиня́ть вред здоро́вьюkömür başıma vuruyor — у́голь вызыва́ет у меня́ головну́ю боль
12) появи́ться; пойти́ (откуда-л.)su dışarı vurdu — вода́ пошла́
13) -i натира́тьçizme ayağmı vurdu — сапо́г натёр мне но́гу
14) арго пить, выпива́ть, закла́дывать••vur patlasın çal oynasın — погов. дым коромы́слом, пир горо́й (букв. бей, пусть ло́пнет, игра́й, пусть пля́шет)
vurdukça tozar — погов. чем да́льше в лес, тем бо́льше дров
- vur aşağı tut yukarıvur dedimse ya, vur dedikse öldür demedim ya, vur demedik ya — погов. е́сли сказа́ли "уда́рь", то ведь не говори́ли "убе́й"
- vurduğu yerden ses gelmek -
10 vurmak
1. ألاح [أَلَاحَ]Anlamı: görünmek2. اتضح [اِتَّضَحَ]Anlamı: görünmek3. انكشف [اِنْكَشَفَ]Anlamı: görünmek4. بان [بانَ]Anlamı: görünmek5. بدا [بَدَا]Anlamı: görünmek6. برز [بَرَزَ]Anlamı: görünmek7. تكشف [تَكَشَّفَ]Anlamı: görünmek8. جرح [جَرَحَ]Anlamı: yaralamak9. ضرب [ضَرَبَ]Anlamı: bir şeyi bir yere hızla indirmek10. ظهر [ظَهَرَ]Anlamı: görünmek11. قتل [قَتَلَ]Anlamı: öldürmek12. كلم [كَلَمَ]Anlamı: yaralamak -
11 topa yere değmeden vurmak
v. volley -
12 yer
местно́сть (ж) ме́сто (с)* * *1) врз. земля́yer atmosferi — земна́я атмосфе́ра
Yerin dönmesi — астр. враще́ние Земли́
yere düşmek — упа́сть на зе́млю
Yer ekseni — астр. земна́я ось
yere oturmayınız — не сади́тесь на зе́млю
yerini sattı — он про́да́л свою́ зе́млю
yerleri silmek — мыть полы́
2) врз. ме́стоyer almak — заня́ть ме́сто в чём
yerini almak — заня́ть чьё-л. ме́сто
yerini değiştirmek — поменя́ть места́ми, переста́вить
yerinden oynatmak — сдви́нуть с ме́ста
yerinde söylemek — сказа́ть к ме́сту
o bir yerde fazla durmaz — он на одно́м ме́сте до́лго не сиди́т
arkadaşınızın yerini bilmiyorum — я не зна́ю, где [нахо́дится/живёт] ваш това́рищ
doğum yeri — ме́сто рожде́ния
kaza yeri — ме́сто ава́рии
ön tarafta bir boş yer var — впереди́ есть одно́ свобо́дное ме́сто (в кино, театре)
park yeri — стоя́нка (автомашин и т. п.)
taksi durak yeri — стоя́нка такси́
toplantı yeri ме́сто — проведе́ния собра́ния
buna yer verilemez — э́тому не должно́ быть ме́ста
yeriniz var mı? — у вас есть свобо́дный но́мер? ( в гостинице) / свобо́дное ме́сто? (в ресторане и т. п.)
3) пункт, ме́стоatanma yeri — ме́сто/пункт назначе́ния
düğüm yeri — узлово́й пункт
gözletme yeri — наблюда́тельный пункт
idare yeri — кома́ндный пункт, пункт управле́ния
konuşma yeri — перегово́рный пункт
4) в соч.bir yerden — отку́да-то
••yere bakan yürek yakan — погов.... в ти́хом о́муте че́рти во́дятся
- yerinde- yere bakmak
- yere baktırmak
- yere batasıca!
- yere batsın!
- yere batmak
- yerle bir etmek
- yerini bulmak
- yere çalmak
- yerin dibine geçmek
- yerin dibine batmak
- yerin dibine girmek
- yerini doldurmak
- yere geçmek
- yerini geçmek
- yeri gelmedi
- yeri gelmeşken... - yeri gökü birbirine katmak
- yerle gök bir olsa
- yerden göğe kadar
- yere göğe koyamamak
- yer etmek
- yerini ısıtmak
- yer kabul etmez
- yerde kalmak
- yerinde kalmak
- yer kapmak
- yerin kulağı var - böyle sözlerin yeri var mı?
- bunu yapsalar yeridir
- yerinde olmak
- keyfi yerinde olmak
- keyfi yerinde değil
- yerine oturmak
- yerinden oynamak
- yeri öpmek
- yere sağlam basmak
- yerinde saymak
- yere sermek
- yeri soğumadan
- yerinde su mu çıktı?
- yerleri süpürmek
- yerlerde sürünmek
- yerini tutmak
- yer vermek
- yere vurmak
- yer yarılıp içine girmek
- yerini yapmak
- yerinde yeller esiyor
- yerden yere vurmak
- yeri yurdu belirsiz -
13 притопывать
несов.; сов. - прито́пнуть1) ayağını / ayaklarını yere vurmakприто́пнуть ного́й — ayağını yere vurmak
2) тк. несов. (стучать ногой в такт чему-л.) ayağını yere vurarak tempo tutmak -
14 stamp
n. pul, posta pulu, damga, kaşe, ıstampa, marka, iz, belirti, özellik, nitelik, zımba, etki, izlenim, ayağını yere vurma, tepinme, kalıp————————v. pul yapıştırmak, pullamak, damgalamak, kaşe basmak, tepinmek, mühürlemek, basmak, bastırmak, çiğnemek, ayağını sertçe vurmak, ezmek, yok etmek, onaylamak, tasdik etmek, etiketlemek, göstermek, kanıtlamak, kazımak, işlemek* * *1. damgala (v.) 2. pul (n.)* * *[stæmp] 1. verb1) (to bring (the foot) down with force (on the ground): He stamped his foot with rage; She stamped on the insect.) ayağını yere vurmak2) (to print or mark on to: He stamped the date at the top of his letter; The oranges were all stamped with the exporter's name.) damgalamak3) (to stick a postage stamp on (a letter etc): I've addressed the envelope but haven't stamped it.) pul yapıştırmak2. noun1) (an act of stamping the foot: `Give it to me!' she shouted with a stamp of her foot.) ayağını yere vurma2) (the instrument used to stamp a design etc on a surface: He marked the date on the bill with a rubber date-stamp.) kaşe, ıstampa3) (a postage stamp: He stuck the stamps on the parcel; He collects foreign stamps.) posta pulu4) (a design etc made by stamping: All the goods bore the manufacturer's stamp.) damga, mühür• -
15 топать
то́пать нога́ми — ayaklarını yere vurmak
-
16 stomp
v. yere vurmak, ayağıyla ezmek, basmak, tepinmek* * *ağır ağır yürü* * *[stomp](to stamp or tread heavily.) yere ayak vurmak, güm güm yürümek -
17 stampfen
stampfen ['ʃtampfən]I vi2) ( Schiff) baş kıç vurmakII vt2) ( festtreten) ayakla basarak ezmek;Pfähle in den Boden \stampfen yere kazık çakmak -
18 slam
kapiyi çarparak kapama; kapinin çarpma sesi; (briçte) islem; çarparak kapamak; çarpilarak kapanmak; hizla vurmak, yere çalmak; siddetle elestirmek, yerden yere vurmak -
19 kafa
"1. head. 2. mind, mental attitude. 3. intelligence. 4. a large marble, shoooter. - ya almak slang 1. /ı/ to silence (a bothersome person). 2. to find the right person (to do a job). -sı almamak /ı/ 1. not to be able to understand. 2. to be too tired to understand. 3. not to be able to believe. -dan atmak to make up something and try to pass it off as the truth. - boşluğu cranial cavity, cavum cranii. -sı bozulmak colloq. to blow one´s top, get angry. -sı bulanmak to get confused. -yı bulmak slang to be pleasantly tipsy (from drink). -sı çalışmak to be on the ball. -yı çekmek colloq. to do some serious drinking, Brit. have a booze-up. -sından çıkarmak /ı/ to put (an idea) out of one´s head. -sına dank etmek/demek to dawn on one at last. - değiştirmek to change one´s mind; to change one´s way of thinking. - dengi 1. kindred spirit. 2. (someone) who is a kindred spirit, like-minded. -sının dikine gitmek to go one´s own way, do as one pleases. -sı dinç olmak to feel fresh and alert. -sı dönmek 1. to be confused and perplexed. 2. to feel dizzy. -sı dumanlı 1. tipsy, tight. 2. tired and confused. -sı durmak to be too tired to think. -dan gayri müsellah colloq. nutty, not quite right in the head. -sına girmek /ın/ 1. to make good sense, seem to be right (to). 2. to comprehend, understand. - göz yarmak to be awkward and unskillful. - işçisi white-collar worker. -sı işlemek to be on the ball. -sı izinli olmak slang for one´s mind to be elsewhere; to wool-gather. - kafaya vermek to put their heads together. - kalmamak /da/ to be so worn out one can´t think. -sı karışmak (for someone) to get confused. -sını kaşıyacak vakti olmamak to be too busy to think, not to have time to turn around. -sı kazan (gibi) olmak for one´s head to be ringing (from noise); to feel fuddled (after a lot of mental effort). -sını kızdırmak /ın/ to make (someone´s) blood boil. -sı kızmak to get angry. -dan kontak colloq. cracked, nutty, touched in the head. -sına koymak /ı/ to get hold of (some idea); to take it into one´s head (to do something). -sını kullanmak to use one´s head. -sını kurcalamak /ın/ to make (one) think. - patlatmak to do a lot of hard mental work. -dan sakat colloq. cracked, nutty, touched in the head. - sallamak to rubber-stamp everything, be a yes-man. -sına sığmamak not to be able to comprehend. -sında şimşek çakmak to get a sudden inspiration. - şişirmek (for noise, a complicated problem) to drive one crazy, make one unable to think straight. -sı şişmek for one´s head to be ringing (from noise); to feel fuddled (after a lot of mental effort). -sına takılıp kalmak to stick in one´s mind, not to leave one´s mind. -sı taşa çarpmak to learn something the hard way. -sını taştan taşa çarpmak/vurmak 1. to regret bitterly a lost opportunity. 2. to feel very remorseful. - tutmak /a/ to defy; to oppose challengingly. -yı tütsülemek slang to get tight, get tipsy. - ütülemek slang to talk someone to death, talk someone´s ear off. -sına vur, ekmeğini elinden al. colloq. He is so meek you can walk all over him. -sına vura vura by force. -sına vurmak (for drink) to go to one´s head. -sını vurmak /ın/ to behead. -yı (yere) vurmak 1. to hit the sack, hit the hay. 2. to take to one´s bed, get laid up (owing to illness). - vuruşu soccer header. - yağı slang sperm, semen. -sı yerinde olmamak to wool-gather; for one´s mind to be elsewhere. -sı yerine gelmek to come back to earth; to start thinking straight again. - yormak to ponder, think hard, rack one´s brains." -
20 тыкать
несов.; сов. - ткнуть, однокр.1) vurmakты́кать тро́стью в зе́млю — bastonunu yere vurmak
он ткнул меня́ ло́ктем в бок — böğrüme bir dirsek attı
2) разг. (вонзать, втыкать) sokmak
См. также в других словарях:
yere vurmak — 1) kötü bir duruma sokmak Bu askerlik oyununda yere vurduğu adama, kaideye uygun olan hareketi muhafaza ediyor. H. E. Adıvar 2) yenmek, alt etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafayı (bir yere) vurmak — 1) hastalanıp yatağa düşmek 2) uyumak için yatmak Ahmet de bize varır varmaz kafayı yere vurdu. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerden yere vurmak — birine türlü yönlerden saldırarak onu çok aşağılayıcı bir duruma düşürmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
vurmak — e, ur 1) Elini veya elinde tuttuğu bir şeyi bir yere hızla çarpmak Masaya vurmak. Birinin başına vurmak. 2) i Ses çıkarmak için bir şeyi başka bir şey üzerine hızlıca çarpmak Kapılarını vurmadan, kartını göstermeden, kademeye aldırmadan odalara… … Çağatay Osmanlı Sözlük
tekme atmak (veya vurmak) — 1) ayakla bir yere sertçe vurmak Kafama bir tekme vurdular, bir şeyler söylenerek bırakıp gittiler. M. Ş. Esendal 2) çifte atmak 3) ihanet etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kına (veya kınalar) yakmak (veya koymak veya sürmek veya vurmak veya yakınmak veya yakılmak) — 1) kınayı su ile karıştırıp bulamaç kıvamına getirerek boyanacak yere sürmek Bazıları bütün ele, avuçlara değil, yalnız bir tek parmağın baş kısmına kına koyarlardı ki buna yüksük kına tabir olunurdu. R. H. Karay 2) mec. birinin uğradığı kötü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yama vurmak — delik, yırtık veya eski bir yere yama koymak, yama koyarak onarmak Hacının kız kardeşi bir çoraba yama vuruyordu. R. Enis … Çağatay Osmanlı Sözlük
kazığa vurmak — esk. bir kimseyi yere dikilmiş ucu sivri bir kazığa oturtarak öldürmek Münasebetsizliklerine mukabele edeni ihtimal kazığa vuracak, derisini yüzecek, akla gelmedik kaba bir vahşetle öldürecekti. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
FAT'E — Vurmak. * Yarmak. * Cimâ etmek. * Yere vurmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafa — is., Ar. ḳafā 1) İnsan başı, ser 2) Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü 3) Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu 4) Mekanik bir bütünün parçası Distribütör… … Çağatay Osmanlı Sözlük